Ήταν πριν μερικά χρόνια. Λίγος καιρός αφότου η μοναξιά έγινε μετά απο κάποιες καταστάσεις ρουτίνα , να γυρνάς απο την δουλειά και να πρέπει να μείνεις παρέα με ένα βιβλίο.Ξέρετε είναι καλή παρέα το βιβλίο αλλά δεν μπορεί να νιώσει εσένα , να σε ακούσει , να σε κοιτάξει στα μάτια και να καταλάβει την κούραση σου απο όλα όσα ακούς και βλέπεις πόσο μάλλον την ..απογοήτευσή σου απο τους “ανθρώπους” που τις περισσότερες φορές σε κάνει να στρέφεσαι στα ζώα .
Μια κατάσταση ξέρετε απο εκείνο που δεν θα σε στείλει για ψυχανάλυση αλλά αρκεί να σου γεμίζει την ζωή και την μέρα καταχνιά και μαυρίλα. Η απόφασισε δεν άργησε να παρθεί , αιτία ο παιδικός μου φίλος ακόμα θυμάμαι την ατάκα του ” έλα ρε ξεκόλλα σου λέω ειναι ευκαιρία να πάρουμε σκυλί , έλα πάρε και εσύ και αν γκρινιάξουν σπίτι ρίξτο σε εμένα ” αρχικά πως να αντισταθείς στην “τρέλα” της φιλίας και έπειτα πως μπορείς να αντισταθείς σε εκείνα τα δυο μεγάλα μάτια , τα ορθάνοιχτα που σε κοιτούν ικετευτικά και περιμένουν να έρθουν μαζί σου ; Που σε κοιτάνε γεμάτα αγάπη,πίστη, αφοσίωση και έχουν ένα αίσθημα λύτρωσης αν το τραβήξεις και απο την δική του μοναξιά;
“Ελα Σίμπα , άντε κοπέλα μου μπες μέσα ” και έτσι απλά εκείνο το μεγάλο πλάσμα με την λούτρινη καρδιά και το βλέμμα καθρέφτη στρογγυλοκάθισε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου και ευθύς αμέσως το θλιμμένο βλέμμα που σε κοιτούσε στιγμές πριν έγινε ένα χαμόγελο στον καθρέπτη του αυτοκινήτου που απολάμβανε την σιγουριά του ταξιδιού που θα την πάει σε ένα σπίτι γεμάτο αγάπη, χάδια και αγκαλιές. Σε ένα σπίτι που απο την μέρα που μπήκε μέσα αν και μεγάλη σε ηλικία μας τρέλανε όλους , που ποτέ δεν ξάπλωσε στο καλάθι της , που πάντα έρχεται και ξαπλώνει μπροστά στα πόδια σου. Σε ένα σπίτι που οι πατούσες πάντα κοιτάνουν το ταβάνι και μια κοιλιά χορτάτη δέχεται χάδια αγάπης και ευγνωμοσύνης , που ήρθε και μας χάρισε όλους έναν λόγο ακόμα να χαμογελάμε. Ο λόγος που πλέον δεν αγχώνεσαι και δεν σε τρώει το σαράκι της καθημερινότητας . Το λένε και οι επιστήμονες πως όσοι έχουν σκύλο είναι τυχεροί διότι λειτουργεί σαν “βαλβίδα εκτόνωσης” απο την πίεση της ρουτίνας .
Αυτό είναι ο σκύλος μας , το ψυχοφάρμακο μας στα φαρμάκια που παίρνουμε κάθε μέρα σε μικρές ή μεγάλες και ακατάλληλα διαχειρίσιμες δόσεις.Δεν είναι όμως μόνο το ψυχοφάρμακο μας ξέρετε είναι και το μοντέλο μας , είναι εκείνος ο ” καλύτερος μας φίλος που δεν μας μίλησε ποτέ” αλλά που πάντα στηρίζει όσα σκεφτόμαστε και ονειρευόμαστε , φαίνεται στο βλέμμα του . Είναι εκείνος που θα σταθεί δίπλα μας να ποζάρει και που θα βγεί πάντα τέλεια η φωτογραφία μας δεν είναι άλλωστε τυχαίο οτι tablet .laptop κινητό ακόμα και ο σταθερος μας υπολογιστής είναι γεμάτα απο όμορφες φωτογραφίες με το πλάσμα αυτό .
Και εκτός απο φωτογραφίες κάνουν πολλά για εμάς,μας αγαπούν με ανιδιοτέλεια χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα ίσα-ίσα που κάθετε να μας ακούσει να ουρλιάζουμε να του φωνάζουμε να κλαίμε να πονάμε να βρίζουμε και εκείνος θα έρθει και Θεέ μου θα ακουμπήσει εκείνη την μαγική πατούσα του πάνω σου και μεμιας την μουσούδα στα χέρια σου . Είναι πάντα εκεί έτοιμα να σε φιλήσουν να κρατήσουν σιγή ιχθύος ως ένδειξη συμπαράστασης και κατανόησης αρκεί απλά να κάθονται δίπλα σου .Εχουν γίνει οι σκύλοι μας οι καλύτεροι συνοδοιπόροι θα κάνουν άπειρη υπομονή με το να τους παιδεύεις για να πάρουν μια χαζή γκριμάτσα , που δεν θα τους δώσεις εύκολα την λιχουδιά για να τους πειράξεις , που θα εκμεταλλευτείς την αδυναμία τους στις λιχουδιές για να βγάλεις μια φωτογρφία και δέκα και εκατό , που θα τις στέλνεις σε όλους δεν θα σταματήσουμε ποτέ να τις μοιραζόμαστε ξέρετε γιατί ; Γιατί έτσι δείχνουμε σε όλους και να γίνουν μάρτυρες της ευλογίας που έχει πάρει την μορφή ενός αγγέλου με γούνα. Πάντα εκεί δίπλα σου και στα καλά και στα άσχημα , πλάι στον καναπέ όταν είσαι άρρωστος , χαίρονται με την χαρά σου , λυπούνται με την στεναχώρια σου μα εκεί δίπλα σου , οτι και να γίνει έρχονται και κοιμούνται γαλήνια δίπλα σου γιατί απλά είσαι εσύ στο πλάϊ τους .
Ας παραδειγματιστούμε λοιπόν ως άνθρωποι απο τα όσα κάνουν αυτά τα υπέροχα πλάσματα για εμάς ειδικά σε περιόδους σαν αυτή που κάνουν τα πάντα για να μην φρικάρουμε και έχουν αναλάβει τον δύσκολο ρόλο του ψυχαναλητή , αυτού που κυνηγώντας την ουρά του σκορπά γέλιο , ας τα αγκαλιάσουμε λοιπόν κερδισμένοι θα βγούμε.
Όσοι δεν έχετε κατοικίδιο υιοθετήστε ένα χθες .. όπως έκανα και εγώ πριν 7 και πλέον χρόνια που υιοθέτησα αυτήν την λύκαινα της καρδιάς μου , όσοι έχετε τι περιμένετε λοιπόν πάρτε φωτογραφική και κινητό και φωτογραφίστε την τελειότητα που έχει η ζωή σας και έχει την μορφή ενός γούνινου χαμόγελου . Για να ποζάρουν δίπλα μας ήρθαν στην ζωή μας “ψοφάνε” για δημοσιότητα πιστέψτε με !!